Freediving czyli nurkowanie na wstrzymanym oddechu

Czy kiedykolwiek marzyłeś o możliwości zwiedzania podwodnego świata bez użycia specjalistycznego sprzętu? Takie możliwości daje człowiekowi Freediving. Jest to jeden z najbardziej naturalnych sposobów na odkrywanie głębin mórz i oceanów. „To piękny sport, ale wiąże się z nim również wielkie niebezpieczeństwo dla osób, które nie maja szacunku do wody i nie znają możliwości własnego ciała” - mówi Maciej Turek. Freediving to jedna z konkurencji sportowych, zaliczanych do sportów ekstremalnych polegająca na tym, że zawodnicy próbują osiągnąć jak największą głębokość na jednym oddechu, bez pomocy samodzielnego aparatu do oddychania. Pływanie bezdechowe jest pięknym ale i niebezpiecznym sportem. Próby przekroczenia swoich ograniczeń w tym sporcie wiążą się z ryzykiem trwałej utraty zdrowia lub nawet śmierci.
„Freediving mogą uprawiać wszyscy, ale musimy pamiętać o tym, że nie wszyscy będą bili rekordy świata” – mówi Paweł Poręba. Bardzo duże znaczenie dla tej dyscypliny sportu ma pojemność płuc zawodników. U dorosłego człowieka średnio wynosi ona około 5,5 litra. Rekordziści zajmujący się nurkowaniem bezdechowym często mają te wartości dużo wyższe aniżeli zwykli ludzie. Dla przykładu, rekordzista świata w tym sporcie Umberto Pelizzar, może pochwalić się pojemnością płuc na granicy 8,5 litra. W praktyce możliwość nabrania dodatkowego litra czy dwóch powietrza przekłada się na wydłużenie bezdechu o kilka czy nawet kilkanaście procent. Jeszcze większe znaczenie ma to przy nurkowaniu w głąb, gdzie stosunek pojemności życiowej płuc do całkowitej ich pojemności jest jednym z czynników decydujących o możliwości wystąpienia urazu jakim jest zgniecenie płuc. Oczywiście nasze ciało ogranicza nas w dużym stopniu, lecz musimy pamiętać, że odpowiedni trening może zwiększyć pojemność naszych płuc, która zależy od siły mięśni pracujących przy wdechu i wydechu oraz elastyczności więzadeł żeber i całej klatki piersiowej. Jednak treningi takie są mordercze i wykonują je jedynie zawodnicy zajmujący się tą dyscypliną na poziomie zawodowym. Najniebezpieczniejszym elementem tej dyscypliny sportu jaki może wystąpić podczas jej uprawiania jest niedotlenienie. Oczywiście wiadomo, że organem najbardziej wrażliwym na niedotlenienie jest mózg. Jednak najlepsi Freedivingowcy na świecie posiadają umiejętność spowolnienia tętna, co pozwala na zmniejszenie przepływu krwi przez tkanki peryferyczne i dostarczenie większej jej ilości do mózgu. Na szczęście mięśnie (jako tkanki peryferyczne) mogą przez pewien czas, zależnie od wytrenowania - kilkadziesiąt sekund aż do kilku minut - pracować na ujemnym bilansie tlenowym. Nurkowanie beztlenowe stało się popularne w pod koniec lat 40. XX wieku. Pierwszy zanotowany rekord należał do Raimondo Bucher’a, który zszedł na głębokość 30 metrów. Rekord ten nie utrzymał się zbyt długo i z roku na rok był poprawiany. Granica 100 metrów została przekroczona w 1964 rok. W 2007 roku Austriak Herbert Nitsche osiągnął 214 metrów. Do dziś rekord ten nie został pobity. Freediving to jeden z bardziej ekstremalnych sportów na całym świecie. Jego skutkiem może być trwały uraz mózgu, mięśni, niewydolność serca czy w ostateczności śmierć. Takie przypadki zdarzały się niejednokrotnie na zawodach. Są jednak na świecie śmiałkowie, którzy żyją po to, by przekraczać granice ludzkich możliwości, własne granice, aby poczuć satysfakcję i zapisać się w historii sportów ekstremalnie ekstremalnych.